Μέσα από χιουμοριστικές ιστορίες και εικονογραφήσεις, ο ιστότοπος προσκαλεί τους επισκέπτες να γελάσουν ενώ δραπετεύουν σε φανταστικούς κόσμους. Οι εκπομπές έχουν σχεδιαστεί για να είναι προσβάσιμες σε όλους, ανεξάρτητα από την καταγωγή ή τον πολιτισμό τους4.
Ονδούρα, Osvaldo, η μαγική αρκούδα του Brus Laguna: The Book of Pizzas! Ευχαριστημένος...
Το blog του μικρού πρίγκιπα είναι ένα μικρό ιστολόγιο που σας προσκαλεί να ταξιδέψετε, να ονειροπολήσετε, σας προσκαλώ να πετάξετε πάνω από τη γη μας σε βίντεο, χώρα με χώρα, πόλη σε πόλη, με υπέροχες εικόνες και μουσική που οδηγεί στον διαλογισμό.
Στους καταπράσινους μαιάνδρους της Ονδούρας, φωλιασμένο ανάμεσα σε καταπράσινα βουνά και αστραφτερά ποτάμια, βρισκόταν ένα μικρό, γραφικό χωριό με το όνομα Brus Laguna. Διάσημο για τα μαγευτικά τοπία και τη γαλήνια ατμόσφαιρά του, αυτό το χωριό φημιζόταν για τις προγονικές του παραδόσεις και τη ζεστασιά των κατοίκων του. Αλλά αυτό που λίγοι γνώριζαν ήταν ότι μια αρκούδα με μεγάλη καρδιά είχε αποφασίσει να σκαρφιστεί μια τολμηρή ιδέα: να μοιράζει πίτσες.
Μια φορά κι έναν καιρό, στην καρδιά του καταπράσινου δάσους, ζούσε μια αρκούδα ονόματι Osvaldo. Σε αντίθεση με τις άλλες αρκούδες, που περνούσαν το χρόνο τους ψάχνοντας για μέλι ή αποκοιμιόνταν κάτω από τη σκιά των δέντρων, ο Osvaldo είχε ιδιαίτερη γεύση στη γαστρονομία. Γοητεύτηκε από τα αρώματα των φρέσκων υλικών και τις απλές απολαύσεις μιας καλοφτιαγμένης πίτσας. Το όνειρό του ήταν να μοιραστεί αυτό το πάθος με τους κατοίκους της Brus Laguna. Μια μέρα, αφού ανακάλυψε μια αρχαία συνταγή σε ένα παλιό grimoire που είχε βρει δίπλα σε ένα ποτάμι, ο Osvaldo αποφάσισε να τη δοκιμάσει. Επισκέφτηκε τα ημιδιαφανή χωράφια με καλαμπόκι, όπου τα χρυσά στάχυα ταλαντεύονταν απαλά στον αέρα. Πήρε ζουμερές, ώριμες ρουμπινί ντομάτες από τους λαχανόκηπους του χωριού, καθώς και σπιτική μοτσαρέλα, την οποία οι χωρικοί έφτιαχναν σύμφωνα με τις παραδόσεις τους. Ο Osvaldo σχεδίαζε να ετοιμάσει πίτσες εξίσου εξαίσιες με τα τοπία που τον περιέβαλλαν. Για το έργο του, έχτισε μια μικρή ξύλινη πιτσαρία, διακοσμημένη με πολύχρωμα λουλούδια και ξύλινα γλυπτά από ντόπιους τεχνίτες. Κάθε απόγευμα, μετά από μια κουραστική μέρα προετοιμασίας, ο Osvaldo έψηνε τις πίτσες του σε έναν παλιό φούρνο από τερακότα, του οποίου οι φλόγες χόρευαν χαρούμενα, φωτίζοντας τη γωνιά του χωριού με ένα ζεστό φως. Αλλά αυτό που έκανε τον Osvaldo ξεχωριστό ήταν ο τρόπος που παρέδιδε τις πίτσες. Είχε φτιάξει ένα μικρό ξύλινο καροτσάκι, διακοσμημένο με γιρλάντες από λουλούδια βουκαμβίλιες και δεσμευμένο σε μια αστραφτερή ζώνη που φορούσε. Σε κάθε πλευρά αυτού του κάρου, είχε εγκαταστήσει μικρά κουδουνάκια που χτυπούσαν χαρούμενα σε κάθε βήμα του. Lorsque le soir venait, et que le soleil se couchait derrière les montagnes, peignant le ciel de nuances de rose et d'orange, Osvaldo se lançait à l'assaut des ruelles de Brus Laguna. Les enfants, captivés par ce spectacle inattendu, couraient après lui, riant et chantant. "L'ours qui livre les pizzas !" criaient-ils, émerveillés. Les adultes, tout aussi intrigués, commandaient des pizzas pour la famille, attendant avec impatience la venue de ce personnage hors du commun. Chaque livraison était un événement ; une fête à chaque coin de rue où Osvaldo partageait non seulement des pizzas, mais aussi des sourires, des histoires et des éclats de rire.
Au fil des jours, la réputation d'Osvaldo grandissait. Les gens venaient de villages voisins pour goûter les pizzas de l’ours. Chaque bouchée était une explosion de saveurs, offrant bien plus qu’un simple repas : une expérience enchanteuse, reflet du cadre magnifique qui les entourait. Une nuit de pleine lune, alors que les étoiles brillaient comme des diamants dans le ciel noir, Osvaldo eut une idée lumineuse. Il invita tous les villageois à une grande fête sur la place principale de Brus Laguna. Buvant de l'eau fraîche provenant d'une source cristalline, il commença à partager ses créations, tout en jouant des airs de musique locale.
Les rires résonnaient dans l'air pur, les flammes des torches dansaient au rythme de la mélodie tandis que les éclats de rire des enfants se mêlaient aux paroles joyeuses. C'était un tableau vivant, rempli d'une beauté sereine, tout autant que le paysage spectaculaire qui entourait le village. Au lever du jour, lorsque le soleil émergea des montagnes, Osvaldo regarda les visages heureux qui l'entouraient. Il comprit alors que ses pizzas n'étaient pas simplement un plat, mais un lien, une occasion pour la communauté de se rassembler, de se célébrer dans toute sa beauté.
Et c'est ainsi qu'Osvaldo, l'ours livreur de pizzas de Brus Laguna, devint une légende. Chaque soir, dans la paix du village, on parlait de sa créativité, de son amour pour les gens, et de comment un ours avait su, par sa passion, rassembler des âmes dans un monde souvent trop occupé.
Dans la beauté de Brus Laguna, il resta gravé dans les cœurs, comme un symbole de partage, de rires et de délicieuses pizzas, pour les générations à venir.
Commentaires
Derniers articles
Les Ruelles Enchantées de Colmar
Mont Saint-Michel : Réflexions d'un Moine Cistercien
Les Lumières rasées de Provence
Culture et harmonie en Bolivie
Minsk 'épanouit comme une fresque vibrante,
Belmopan : Une Comédie des Lieux Tropicaux
Bruxelles : Une Mosaïque de Mystères et de Splendeur
Ottawa Chroniques d'une Ville en Dualité
Dacca : Entre Héritage et Futur
Εδιμβούργο, Ο Νυχτοφύλακας
Αντανακλάσεις μιας ζωντανής Ουγγαρίας στην άκρη της λίμνης Μπάλατον
Το βασίλειο του κήπου του Dessau-Wörlit
τις ανατροπές της ανθρώπινης μοίρας.
The Enigma of the Motus
Η Μεδίνα στο σκοτάδι ενός παρελθόντος
Σιγκαπούρη: Καλειδοσκόπιο Ιστοριών και Εποχών
Ηχώ του Δούναβη και Σκιές του παρελθόντος
Μπακού, μια πόλη με χίλια πρόσωπα, μαγικές εμπειρίες
Κάντε μια βόλτα στην περιοχή Red Light του Άμστερνταμ
Λουλούδια της Δύσης
Ηχώ του Μπουένος Άιρες
Αναγεννησιακή Τέχνη, Στην καρδιά των ίντριγκων
Τα Χρώματα μιας Συνάντησης
Μια βόλτα στο Gordes
L’Écho des Vignes στο Eguisheim
Barfleur: The Port of Memories
Ποίημα Φωτός και Πέτρα
Μαργαριτάρι των Άλπεων, Ανάμεσα στο Ψάρεμα και την Ποίηση
The Murmurs of Bodrum-Les-Bains
The Legend of Rocamadour
Η επιστροφή στο Saint-Malo
Το Αίνιγμα των Επάλξεων, κάτω από τις Σκιές της Πόλης
Annecy, Reflection of Dreams
The Murmurs of Reichenau: Ταξίδι στην καρδιά ενός μοναστηριακού νησιού
Η Λευκή Φάλαινα των Ozarks
Στους δρόμους του Ριάντ: Ένα ποιητικό ταξίδι
μια Συμφωνία στην καρδιά της Καραϊβικής
Νησί των Μουσείων, Βερολίνο
Η Λουάντα μέσα από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος του Aldous Huxley
Andorra la Vella: An Escape of Stone and Glass
Η άβυσσος της Ζακύνθου
Lake Pavin, Case of Legends
The Lights of Fairy Glen: The Druid and the Fairy
Κάτω από τα Τείχη του Wartburg, Ο Ιππότης των Σκιών
The Souls of Berlin, Echoes of a Whispered Future
Algiers: A Mediterranean Eloquence
Αλβανία, Οι σκιές των Τιράνων
Σε χρειάζομαι
Ο άνθρωπος είναι ο κηπουρός του κόσμου,
Ονομάζομαι Mathieu Black Rock, ένας άνθρωπος με την καρδιά ενός μικρού πρίγκιπα, προσπαθώ καθημερινά να βελτιώνω το περιβάλλον μου σαν καλλιτέχνης μέσα από ποίηση, τραγούδια και βίντεο, βάφοντας το σπίτι μου ή κόβοντας τον φράκτη στον κήπο μου.
Για να βελτιώσω τον κόσμο σας χρειάζομαι και τα καλά νέα είναι δωρεάν, για να μην έχω απλώς 1 ή 3 προβολές σε ένα βίντεο, πρέπει να εγγραφείτε στο YouTube. αλλά και για να βελτιώσεις κι εσύ τον κόσμο γύρω σου.
Παρακάτω είναι τα τελευταία μου τραγούδια, φτιαγμένα με τα διαθέσιμα μέσα, μην ξεχάσετε να με βοηθήσετε.
ΕΓΓΡΑΦΗ Εσείς, κοινοποιήστε, κάντε like (αλλιώς θα με δω μόνο μόνος μου).
01 Ιανουαρίου 2021 Στα μαγευτικά βουνά του Κιργιστάν, όπου οι χιονισμένες κορυφές ανακατεύονται με τα σύννεφα και όπου ο καθαρός αέρας είναι γεμάτος με τα πατροπαράδοτα τραγούδια των νομάδων, βρισκόταν το Μπισκέκ, η πρωτεύουσα μιας χώρας με χίλια χρώματα και παραδόσεις. Σε αυτή τη ζωντανή πόλη έλαβε χώρα μια απροσδόκητη ιστορία, μια περιπέτεια που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη, αλλά που, κατά βάθος, άξιζε τα μεγαλύτερα γραπτά. Ένα ηλιόλουστο πρωινό, σε μια τάξη με τοίχους ζωγραφισμένους με νωπογραφίες που παραπέμπουν σε Κιργιζικά τοπία, ένας Θιβετιανός δάσκαλος, ονόματι Τσέρινγκ, κάθισε μπροστά στους μαθητές του. Ο Τσέρινγκ, ένας άνθρωπος με σοφία και γνώση, κουβαλούσε μέσα του την κληρονομιά ενός λαού που ήξερε πώς να επιβιώνει στους αιώνες με ανθεκτικότητα. Το πρόσωπό του, που σημαδεύτηκε από χρόνια διαλογισμού και διδασκαλίας, φωτίστηκε από το πάθος να προσφέρει μαθήματα ζωής στα νεαρά μυαλά. Όμως εκείνη τη μέρα κάτι ήταν διαφορετικό. Ο Τσέρινγκ, με μια έκρηξη δημιουργική...
Σε ένα ζωντανό και συγκινητικό Kingston, η ζέστη της ημέρας τους τυλίγει σαν ένα μεταξωτό παλτό, μεταμορφώνοντας κάθε δρόμο σε έναν ζωντανό πίνακα, μια σκηνή όπου ο χορός εισχωρεί στο μεδούλι των φθαρμένων λιθόστρωτων και των κουρασμένων τοίχων. Οι στήλες των κτιρίων, βαμμένες με χρώματα που ξεσπούν σαν εκρήξεις γέλιου, μοιάζουν να παίζουν με το φως του ήλιου, με τον ραγισμένο γύψο τους να λέει σιωπηλές ιστορίες περασμένων ημερών. Σε αυτές τις αρτηρίες, όπου η μυρωδιά των μπαχαρικών και των υπερώριμων φρούτων αναμειγνύεται με τον ρυθμικό ήχο των μακρινών τυμπάνων, τα ζώα που χορεύουν προσκαλούνται, τεντώνοντας το σώμα τους με ανυποψίαστη χάρη. Εκεί, ένα πράσινο ιγκουάνα, στολισμένο με το φολιδωτό κέλυφος του, υφαίνει ανάμεσα στα παιδιά που γελούν, με τα χαριτωμένα πόδια του να το κάνουν να κινείται σε ένα αυτοσχέδιο μπαλέτο. Τα αυτοκίνητα κορνάρουν, αλλά δεν τον αφήνει να τον ενοχλήσει. κάνει ένα πλάγιο βήμα, στριφογυρίζοντας με μια κομψότητα εμποτισμένη με μαγε...
Μια φορά κι έναν καιρό, στην καρδιά του καταπράσινου δάσους, ζούσε μια αρκούδα ονόματι Osvaldo. Σε αντίθεση με τις άλλες αρκούδες, που περνούσαν το χρόνο τους ψάχνοντας για μέλι ή αποκοιμιόνταν κάτω από τη σκιά των δέντρων, ο Osvaldo είχε ιδιαίτερη γεύση στη γαστρονομία. Γοητεύτηκε από τα αρώματα των φρέσκων υλικών και τις απλές απολαύσεις μιας καλοφτιαγμένης πίτσας. Το όνειρό του ήταν να μοιραστεί αυτό το πάθος με τους κατοίκους της Brus Laguna. Μια μέρα, αφού ανακάλυψε μια αρχαία συνταγή σε ένα παλιό grimoire που είχε βρει δίπλα σε ένα ποτάμι, ο Osvaldo αποφάσισε να τη δοκιμάσει. Επισκέφτηκε τα ημιδιαφανή χωράφια με καλαμπόκι, όπου τα χρυσά στάχυα ταλαντεύονταν απαλά στον αέρα. Πήρε ζουμερές, ώριμες ρουμπινί ντομάτες από τους λαχανόκηπους του χωριού, καθώς και σπιτική μοτσαρέλα, την οποία οι χωρικοί έφτιαχναν σύμφωνα με τις παραδόσεις τους. Ο Osvaldo σχεδίαζε να ετοιμάσει πίτσες εξίσου εξαίσιες με τα τοπία που τον περιέβαλλαν. Για το έργο του, έχτισε μια μικρή ξύλινη πιτσαρία, διακοσμημένη με πολύχρωμα λουλούδια και ξύλινα γλυπτά από ντόπιους τεχνίτες. Κάθε απόγευμα, μετά από μια κουραστική μέρα προετοιμασίας, ο Osvaldo έψηνε τις πίτσες του σε έναν παλιό φούρνο από τερακότα, του οποίου οι φλόγες χόρευαν χαρούμενα, φωτίζοντας τη γωνιά του χωριού με ένα ζεστό φως. Αλλά αυτό που έκανε τον Osvaldo ξεχωριστό ήταν ο τρόπος που παρέδιδε τις πίτσες. Είχε φτιάξει ένα μικρό ξύλινο καροτσάκι, διακοσμημένο με γιρλάντες από λουλούδια βουκαμβίλιες και δεσμευμένο σε μια αστραφτερή ζώνη που φορούσε. Σε κάθε πλευρά αυτού του κάρου, είχε εγκαταστήσει μικρά κουδουνάκια που χτυπούσαν χαρούμενα σε κάθε βήμα του. Lorsque le soir venait, et que le soleil se couchait derrière les montagnes, peignant le ciel de nuances de rose et d'orange, Osvaldo se lançait à l'assaut des ruelles de Brus Laguna. Les enfants, captivés par ce spectacle inattendu, couraient après lui, riant et chantant. "L'ours qui livre les pizzas !" criaient-ils, émerveillés. Les adultes, tout aussi intrigués, commandaient des pizzas pour la famille, attendant avec impatience la venue de ce personnage hors du commun. Chaque livraison était un événement ; une fête à chaque coin de rue où Osvaldo partageait non seulement des pizzas, mais aussi des sourires, des histoires et des éclats de rire.
Au fil des jours, la réputation d'Osvaldo grandissait. Les gens venaient de villages voisins pour goûter les pizzas de l’ours. Chaque bouchée était une explosion de saveurs, offrant bien plus qu’un simple repas : une expérience enchanteuse, reflet du cadre magnifique qui les entourait. Une nuit de pleine lune, alors que les étoiles brillaient comme des diamants dans le ciel noir, Osvaldo eut une idée lumineuse. Il invita tous les villageois à une grande fête sur la place principale de Brus Laguna. Buvant de l'eau fraîche provenant d'une source cristalline, il commença à partager ses créations, tout en jouant des airs de musique locale.
Les rires résonnaient dans l'air pur, les flammes des torches dansaient au rythme de la mélodie tandis que les éclats de rire des enfants se mêlaient aux paroles joyeuses. C'était un tableau vivant, rempli d'une beauté sereine, tout autant que le paysage spectaculaire qui entourait le village. Au lever du jour, lorsque le soleil émergea des montagnes, Osvaldo regarda les visages heureux qui l'entouraient. Il comprit alors que ses pizzas n'étaient pas simplement un plat, mais un lien, une occasion pour la communauté de se rassembler, de se célébrer dans toute sa beauté. 
Dans la beauté de Brus Laguna, il resta gravé dans les cœurs, comme un symbole de partage, de rires et de délicieuses pizzas, pour les générations à venir.
,%20Perle%20des%20Alpes,%20Entre%20P%C3%AAche%20et%20Po%C3%A9sie.jfif)
Commentaires